In m’n terugblik op de Heldenmaand vertelde ik het al tussen neus en lippen door: tijdens onze vakantie in de Ardennen ben ik ten huwelijk gevraagd. Nu we dus allemaal plannen aan het maken zijn voor onze bruiloft, die we waar mogelijk duurzaam en groen willen houden omdat dat nou eenmaal bij ons past, bedacht ik me dat het een leuk idee zou zijn om een nieuwe categorie blogs aan m’n site toe te voegen: de Groene bruiloft. En omdat een bruiloft nou eenmaal begint met een aanzoek, is het eerste onderwerp waar ik over schrijf vandaag het aanzoek en de verlovingsring. Want hoe kom je aan een groene ring, en wat kan er verder wel en niet groen zijn aan een aanzoek?

De ring

Dat er veel mis is in de kledingindustrie, daar ben ik me inmiddels van bewust en daarom koop ik al bijna anderhalf jaar alleen nog maar fair fashion of tweedehands kleding. Maar over sieraden en wat daar wel of niet eerlijk of duurzaam aan is, heb ik eigenlijk nog nooit nagedacht. Ik heb een paar dingen die ik bijna altijd draag, en ik koop of krijg zelden iets nieuws. Maar als je erover gaat lezen blijkt er ook bijvoorbeeld bij het mijnen van goud en zilver veel mis te zijn. Bijna logisch eigenlijk, en tegelijk erg naar als je erover gaat nadenken. Ik vind het in ieder geval geen fijn idee dat mijn huwelijk zou beginnen met een aanzoek met een ring gemaakt van goud waarvoor arbeiders in mijnen onder ongezonde en milieu-onvriendelijke omstandigheden hebben moeten werken.

Maar als je dat niet wil, wat zijn dan je opties? Net als bij kleding, zijn sieraden tweedehands het duurzaamst. Dan hoeft er geen nieuw materiaal gemijnd te worden en wordt iets wat al gemaakt is en anders ongebruikt zou blijven opnieuw gebruikt. Misschien had je oma wel een hele mooie verlovingsring, die als erfstuk is doorgegeven in de familie. Of als dat niet het geval is, dan zijn er genoeg plekken waar je tweedehands (of vintage, dan klinkt het ineens een stuk aantrekkelijker) ringen kunt kopen. Er zijn genoeg mooie exemplaren te vinden!

Mijn verlovingsring is niet tweedehands, maar is wel een zo eerlijk mogelijke ring. Want ook als je nieuw wil kopen, zijn er zeker opties. Mijn ring is niet alleen letterlijk groen (je ziet het niet heel duidelijk op de foto, maar onder bepaald licht zie je dat de granaat die erin zit groen is), maar ook figuurlijk. De ring is door Nina van Nanini handgemaakt van gecertificeerd fairmined goud en ook het steentje is fairtrade (als je daar meer over wil lezen, kijk dan hier). Naast dat alles, is het ook nog eens een hele mooie ring. Ik ben er echt heel blij mee!

Het aanzoek

Een huwelijksaanzoek kun je natuurlijk zo groot of zo klein aanpakken als je zelf wil. Het is maar net wat bij je past. Want dat lijkt mij het belangrijkst, dat het iets persoonlijks is, waaruit blijkt dat je aanstaande je goed kent. Mijn verlovingsring zat achterin een boekje van gerecycled papier, met daarin allemaal lieve kaartjes, foto’s en teksten, en op de laatste pagina dus de ring met de grote vraag. Naast dit boekje, stonden er glazen potjes op tafel met kaarsjes. Gewoon glazen potjes bij ons uit de kast, die ik had bewaard om te hergebruiken. Ik werd hier allemaal heel erg blij van. Over elk detail was nagedacht, en het paste heel goed bij ons.

Een aanzoek is iets veel minder concreets dan een ring, dus ik vind het wat lastiger om tips te geven voor wat dan een groen aanzoek zou zijn, maar ik denk dat dat van ons aardig in de buurt komt. Hergebruikte materialen en verder niet te veel poespas. Maar ook op een andere manier kan een aanzoek natuurlijk een groen tintje hebben. Tijdens een etentje bij je favoriete vega(n) restaurant bijvoorbeeld, of op een mooie plek midden in de natuur. Zolang je geen ballonnen oplaat die in de natuur terechtkomen, niet een hele hoop spullen gebruikt om ambiance te creëren die vervolgens meteen weer weggegooid worden (onze potjes met kaarsjes staan nu in de woonkamer, en gaan we waarschijnlijk ook bij de bruiloft weer neerzetten) en geen ring van oneerlijk goud gebruikt, is het al snel goed!