Dat vliegen niet al te best voor het milieu is, dat weten we denk ik allemaal wel. Maar hoe slecht het nou eigenlijk is, dat besef ik me eigenlijk pas recent. Ik denk dat het deels ook een kwestie was van niet willen weten. Want hoe kon ik als groene blogger blijven schrijven over dingen die je kunt doen om je leven duurzamer te maken, terwijl ik vrolijk meerdere malen per jaar in het vliegtuig bleef stappen? Maar het alternatief, niet meer vliegen terwijl ik zo dol ben op reizen en graag inspiratie op doe in andere delen van de wereld? Daar was ik echt nog niet aan toe.

Via gesprekken met andere groene bloggers en door me er meer in te verdiepen, begon het besef langzaam te komen, en dus sprak ik een aantal regels met mezelf af: niet meer vliegen binnen Europa als het ook met de trein kan, niet meer zo maar ver weg op reis gaan omdat het nou eenmaal kan (dus niet de warmte opzoeken op een ver eiland, maar wel als er een goede reden is, zoals het bezoeken van vrienden), bij verre reizen zo veel mogelijk de binnenlandse vluchten beperken en van alle vluchten die we toch maken de co₂ compenseren.

Dat klonk best als een stap in de goede richting. Ik ben inmiddels een keer met de trein naar Londen geweest, en dat beviel echt prima. Het duurde wat langer, maar het was zo veel comfortabeler en zo veel minder gedoe, dat ik dat er, los van het niet willen vliegen vanwege het milieu, sowieso voortaan voor over zal hebben. En binnenkort komt er een supersnelle rechtstreekse verbinding van Amsterdam naar Londen, dus dan is er geen enkel excuus meer om te vliegen!

Vervolgens dienden zich allerlei goede redenen aan om wel ver te reizen. In december/januari wilden we heel graag een goede vriendin opzoeken die tijdelijk in de V.S. werkt (normaalgesproken zie ik haar zo ongeveer elke week, dus een half jaar elkaar niet zien was veel te lang), vervolgens werden we uitgenodigd voor een bruiloft in India in mei (hoe vaak krijg je de kans om dat mee te maken, dus dat konden we niet laten schieten) en in april gaan we naar Zuid-Afrika, ook vrienden opzoeken met een goede reden. Dat zijn nogal wat vluchten dus!

Zonder het besef over hoe slecht vliegen is voor de wereld hadden we meer binnenlandse vluchten gemaakt in de V.S. en India (waar we van Mumbai naar Delhi gaan met de trein, ik ben heel benieuwd!), en ik heb zoals met mezelf afgesproken alle co₂ gecompenseerd, maar het voelt toch allemaal een beetje als een slap verhaal. Drie keer binnen een half jaar de halve wereld over vliegen terwijl je weet hoe slecht vliegen is.

Bron foto: Zomer Zonder Vliegen

Ondertussen zag ik de actie Zomer Zonder Vliegen voorbij komen op CollAction. Het doel daarvan is om 189 mensen te vinden die er bewust voor kiezen om komende zomer, van 21 juni t/m 21 september niet te vliegen, zodat met z’n allen één vliegtuig aan co₂ bespaard wordt. Technisch gezien kan ik me daarvoor opgeven, ik kom immers 10 juni terug uit India en heb voor deze zomer geen vluchten gepland, maar dat voelt een beetje als valsspelen. Ik heb m’n vluchten voor dit jaar voor de zomer al ruim gehad!

Wat ik nu dus heb besloten, is om vanaf 10 juni tot aan onze huwelijksreis naar Azië eind 2019 niet te vliegen. Dat is denk ik de langste periode zonder vliegen die ik in een hele lange tijd heb gehad. Als we nog ergens heen willen tussendoor, dan kijken we waar we met de trein heen zouden kunnen. Ook in eigen land en net over de grens valt nog genoeg te zien! En ook tijdens onze huwelijksreis gaan we weinig vliegen trouwens. We zijn bijvoorbeeld van plan om het eerste deel van de reis, tot aan Istanbul, sowieso met de trein te doen en ook verder tijdens de reis te zoeken naar alternatieven voor het vliegtuig.

Ik ben benieuwd, hebben jullie er wel eens over nagedacht hoe slecht vliegen eigenlijk is? En heb je om die reden wel eens besloten om niet het vliegtuig te nemen? Misschien is komende zomer meedoen aan de Zomer Zonder Vliegen een mooie eerste stap voor de bewustwording!