Een paar weken geleden schreef ik een serieuze blog over waarom ik vind dat we NU met z’n allen duurzamer moesten gaan leven. De aanleiding daarvoor waren de berichten over het aanhoudende watertekort in Kaapstad. Ik vertelde toen ook dat we in april op vakantie zouden gaan naar Zuid-Afrika, en onder andere een paar dagen in Kaapstad zouden verblijven. Ondertussen is het bijna zo ver: overmorgen vertrekken we al. Ik vroeg me dus af hoe de situatie daar nu is. In het Nederlandse nieuws was er eigenlijk niet veel meer over te vinden, maar op internationale nieuwssites las ik gelukkig positieve berichten. 

Day Zero, de dag waarop het waterpeil zo laag staat dat er daadwerkelijk geen druppel meer uit de kraan komt in Kaapstad, was eerst voorspeld voor april, maar toen ik m’n vorige blog hierover publiceerde was dat al doorgeschoven naar juli. Inmiddels is Day Zero zelfs uitgesteld naar 2019, goed nieuws dus! Hoe kan dat nou, vraag je je misschien af. Volgens de berichten die ik lees, zijn daar twee redenen voor. Allereerst heeft het na drie jaar voornamelijk droogte eindelijk weer een paar keer geregend (ik ben geloof ik nog niet eerder zo blij geweest met regen op een vakantiebestemming), maar wat ik vooral heel mooi vind om te lezen, is dat er echt een totale cultuuromslag lijkt te zijn geweest in Kaapstad, zowel bij particulieren als bij bedrijven. De stad blijkt met veel minder water toe te kunnen dan voorheen.

Er wordt echt nergens meer zomaar water weggegooid. Al het water dat opgevangen kan worden, wordt opgevangen en “hergebruikt”. Met douchewater wordt bijvoorbeeld de W.C. doorgespoeld. En ik las over een groot hotel dat alle niet volledig leeggedronken flesjes water van gasten verzamelt om dit water te gebruiken voor de tuin. Er is ineens een besef dat water niet vanzelfsprekend is, maar iets waar je zuinig op moet zijn. Andere maatregelen klinken misschien mooi wat betreft het besparen van water, maar verleggen helaas eerder het probleem dan dat het echt iets oplost. Hetzelfde hotel heeft bijvoorbeeld in de restaurants de stoffen servetten vervangen door wegwerpservetten, waardoor ze minder hoeven te wassen. Dat levert dus weer extra afval op en er is papier (en dus bomen) nodig om al die servetten te maken.

Naast het besparen van water wordt er in Kaapstad volop geëxperimenteerd met nieuwe technologieën voor het verkrijgen van water. Zo zijn er apparaten die ongeveer 30 liter drinkwater per dag uit de luchtvochtigheid in de lucht kunnen halen. Deze apparaten worden vooral op scholen geplaatst, zodat kinderen die thuis misschien niet genoeg drinkwater hebben in ieder geval op school water kunnen krijgen. Ik had geen idee dat er in zo’n droge stad nog zoveel water uit de lucht te halen valt! Zo ontstaat er in Kaapstad een voorsprong aan expertise op het gebied van waterschaarste, waarmee ze hopelijk in de toekomst ook andere delen van de wereld met vergelijkbare problemen kunnen helpen. Er was helaas een dreigende crisis voor nodig, maar dan blijkt er ineens van alles mogelijk te zijn. Ik ben heel erg benieuwd wat voor voorbeelden van bijzondere waterbesparing en waterwinning ik zelf ga tegenkomen in Kaapstad. Ik zal er als ik terug ben uitgebreid verslag van doen!

Op 1 april, als ik vertrek, begint trouwens ook de nieuwe editie van de Vegan Challenge (en eet ik zelf inmiddels alweer een half jaar vegan). Een veganistisch dieet is verreweg het efficiëntste dieet wat betreft de hoeveelheid water die nodig is voor het maken van het voedsel. Zo kun je ook op een manier waarbij je het niet direct zelf merkt heel wat water besparen. Je kunt je hier nog opgeven als je ook wil meedoen!