Ik ben al een behoorlijke tijd bezig met minimaliseren hier in huis. Eerst langzaamaan, tot ik vorig jaar de Minimalism Game heb gedaan, waarbij er in één maand 465 dingen het huis uit zijn gegaan. Dat klonk vooraf als een hele hoop, maar achteraf viel het eigenlijk best mee. Om ervoor te zorgen dat het huis daarna niet stiekem toch weer vol zou raken, maar we gewoon door zouden gaan met minimaliseren (alleen dan wat geleidelijker), heb ik na de Minimalism Game de één-erin-twee-eruit-regel ingevoerd, en dat bevalt goed! Bij alles wat we nieuw kopen of krijgen denken we op deze manier bewust na of het het waard is om er twee andere dingen voor weg te doen. Tot nu toe had ik nog niet echt gemerkt dat we nu daadwerkelijk veel minder spullen in huis hebben dan eerst, tot het vorige week ineens heel duidelijk was!

Mocht je trouwens benieuwd zijn hoe de één-erin-twee-eruit-regel er in de praktijk uitziet, na onze vakantie in de V.S. heb ik hier m’n lijstje gedeeld met wat er tijdens de vakantie allemaal aan nieuwe spullen bij was gekomen (altijd stiekem meer dan je denkt, alleen daarom is het al een goed idee om een lijstje bij te houden) en vervolgens hier laten zien wat ik daarvoor in de plaats heb weggedaan. Het werkt vast niet voor iedereen, deze aanpak met lijstjes en regels over hoeveel en wat er weg moet, maar voor mijn (misschien ietwat neurotische) hoofd werkt het heerlijk rustgevend. Ik heb het idee dat ik onder controle heb hoeveel spullen er weer bijkomen na het minimaliseren vorig jaar en ik weet ook zeker dat ik op deze manier langzamerhand steeds nog een beetje meer ontspul.

Doordat we dus zo steeds maar een paar dingen tegelijk weg doen, had ik eigenlijk niet echt het gevoel dat het huis echt leger werd. Ja ok, in sommige kasten was iets meer ruimte gekomen en ik had m’n kleding laatst al eens van twee planken allemaal op één plank gelegd omdat dat ineens ook best paste, maar echt heel drastisch leek het allemaal nog niet. Tot we begonnen met het opruimen van de studeerkamer. Nu Floor is afgestudeerd kon het bureau weg en willen we de kamer het liefst veranderen in een logeerkamer. Het is nogal een klein kamertje, dus om er een bed in te kunnen zetten, moet niet alleen het bureau eruit, maar ook de grote kast die daar staat. En die kast, dat was toen ik hier kwam wonen negen jaar geleden nogal een dingetje. 

We wonen in een appartement zonder berging, schuur, kelder, zolder of andere bergruimte. Er zijn wel twee inbouwkasten, maar dat is het dan ook. Negen jaar geleden was ik er dan ook van overtuigd dat ik absoluut een grote kast nodig had in de studeerkamer, want waar moest ik anders m’n spullen laten? Die kast was ook eigenlijk altijd behoorlijk vol, en dan stonden er ook nog spullen bovenop. Maar goed, we willen een logeerbed, dus de kast moest er toch echt uit. Vorige week ben ik daarom met enige tegenzin begonnen met het leegruimen van de kast, maar al snel kreeg ik de smaak te pakken. Wat bleek namelijk, we hadden ondertussen toch wel zo veel extra ruimte gecreëerd in de rest van het huis, dat we zonder nog veel extra dingen weg te doen met gemak alles ergens anders in huis kwijt konden. 

De voorraad eten en drinken is bijvoorbeeld verhuisd naar de keuken, waar het ineens prima paste, en de voorraad schoonmaakspullen staat ook gewoon in het gootsteenkastje. Meer dan wat er in de keuken past, hoeven we echt niet op voorraad te hebben. Doordat het dressoir in de woonkamer ook een stuk leger was geraakt het afgelopen jaar, kon Floor daar met gemak haar administratie kwijt die ze eerst in het bureau bewaarde. Onze fotoalbums en andere herinneringen aan vroeger staan in de boekenkast, waar eerst nog CD’s stonden die we laatst hebben weggedaan. En het gereedschap en wat andere random dingen zoals een picknickkleed, kerstversiering en wat er over was van het duurzame wegwerpservies van ons verlovingsfeestje kon ik kwijt in de inbouwkast in de slaapkamer. Ok, dat laatste is misschien niet de meeste logische plek, gereedschap in de slaapkamer, maar het was loze ruimte in de hoekkast die we niet gebruikten voor andere spullen. 

En zo was ineens na een middagje spullen verplaatsen de kast in de studeerkamer overbodig. De kast zelf moeten we nog op marktplaats zetten, maar daarna is de kamer echt leeg en kan het een logeerkamer worden. Dat had ik nooit verwacht, dat we al zo ver waren met ontspullen dat dat zo gemakkelijk zou gaan. Het gaf echt een fijn opgeruimd gevoel, en extra motivatie om gewoon door te blijven gaan met verder opruimen. En wie weet komen we dan ooit zo ver dat we met onze spullen in een tiny house passen!