Nog niet eerder heb ik zo vol spanning zitten wachten op het moment dat ik weer de waterstand mocht doorgeven voor de jaarafrekening. Ik bedoel, dat is toch altijd een beetje een saaie administratieve handeling. En ik heb ook nooit zin om de laminaatvloer in de gang open te peuteren en het vieze luik op te tillen, om de watermeter in het stoffige gat onder de vloer te kunnen bekijken. Wat is daar precies de lol aan? Maar dit jaar zat ik me toch al een paar weken af te vragen waar het mailtje van het waterbedrijf nou bleef. En jawel, terwijl ik m’n blog van vorige week zat te typen over de laatste veranderingen aan m’n reis naar Athene, was daar eindelijk het verzoek om de waterstand. Toen ik thuis kwam, heb ik dus meteen het luik geopend! 

Je vraagt je misschien af waarom ik daar zo enthousiast over doe dit jaar. Dat komt omdat ik al jaren boven het gemiddelde waterverbruik zit, met steeds zo’n 100 m³ per jaar, en vorig jaar zelfs  een uitschieter van 113 m³, terwijl het gemiddelde gebruik voor een huishouden van twee personen in Nederland volgens het Nibud op 93 m³ zit. Als iemand die bewust bezig is met duurzaam leven, zat dat me niet lekker en nadat ik in Zuid-Afrika met eigen ogen had gezien hoe het is om te leven in waterschaarste, had ik besloten had om daar dit jaar wat aan te gaan doen. Bij voorkeur wilde ik ruim onder gemiddeld verbruik zitten, maar als eerste stap vooruit er in ieder geval niet meer boven. De grote vraag was dus of we dat gehaald hadden.

Wat ik heb gedaan om dat te bereiken? Ik heb naar alle manieren gekeken waarop we hier in huis water verbruiken en per stuk gekeken hoe dat minder kon. Door bijvoorbeeld net wat minder vaak een lading handdoeken in de wasmachine te gooien (door ze af en toe een extra keertje te gebruiken) en voor handdoeken het eco-programma te gebruiken kon ik bijvoorbeeld met gemak 1,5 m³ per jaar besparen (leerde ik aan de hand van de informatie in het boekje van de wasmachine, toch handig om dat eens door te kijken). En ook niet elke keer de hele stortbak van het toilet te gebruiken bij het doorspoelen (door de knop halverwege weer terug te duwen, wat toevallig kan bij ons toilet), scheelt een hoop, al is het resultaat daarvan wat lastiger uitrekenen. Geen idee hoeveel liter daar in zit namelijk. Doordat ik veel thuis werk en dus veel thuis ben, telt dit bij elkaar wel aardig op heb ik zo het vermoeden. En natuurlijk de grootste waterverbruiker, de douche. Het lukt nog niet altijd moet ik toegeven, maar meestal douche ik een stuk korter dan ik gewend was. 

Was dit alles genoeg? De laatste keer dat ik naar de stand had gekeken, ruim twee maanden geleden, lagen we nog goed op koers in ieder geval. Maar eerlijk gezegd was het bewust zijn van m’n waterverbruik toch weer wat meer naar de achtergrond verdwenen. Ik was het niet helemaal vergeten, maar ik was er niet meer constant mee bezig. Ik maakte dus toch wel een beetje nerveus het luik open. Maar dat bleek gelukkig onnodig. Het is namelijk gelukt! Dit jaar hoeven we maar 81 m³ water af te rekenen: 12 m³ onder gemiddeld en wel 32 m³ minder dan vorig jaar. 

(Die uitschieter naar 113 m³ vorig jaar vond ik trouwens opvallend, en omdat we halverwege dit jaar voordat we echt begonnen met bewust minder water verbruiken ook al op een lager verbruik zaten, heb ik het lichte vermoeden dat ik vorig jaar misschien de stand verkeerd heb gelezen en 825 heb doorgegeven terwijl het 815 moest zijn. Dan zou ons verbruik vorig jaar 103 m³ zijn geweest, en dit jaar 91 m³, wat voor mijn gevoel beide beter klopt. In ieder geval, ook dan zitten we wel onder gemiddeld dit jaar en ook dan hebben de waterbesparende maatregelen blijkbaar geholpen.)

Eens kijken of dit volgend jaar weer lukt. Om er bewust mee bezig te blijven denk ik dat het een goed idee is om elk kwartaal even naar de stand te kijken. Half januari kunnen jullie dus weer zo’n uiterst spannende waterupdate van me verwachten!