Een kleine twee jaar geleden heb ik alle kledingstukken in m’n kast geteld om te kijken hoeveel ik nou eigenlijk nog had en of ik het al een minimalistische garderobe kon noemen. Dat leverde best wat interessante inzichten op. Nu we weer terug zijn van onze reis, waarin ik het vijf maanden heel prima heb gered met de extreem minimalistische garderobe in m’n backpack, vond ik het een mooi moment om eens opnieuw te gaan bekijken wat ik allemaal heb. De vorige keer heb ik alleen aantallen geteld, maar nu ik al bijna vier jaar alleen nog maar tweedehands en fair fashion kleding koop, was ik ook wel heel benieuwd naar hoeveel van m’n garderobe nou eigenlijk uit dergelijke kleding bestaat en hoeveel fast fashion ik nog heb.

Toen The Social Reporter laatst liet zien hoe zij samen met haar vader een manier had bedacht om haar kleding te categoriseren op basis van drie kenmerken (wel of niet fair fashion, nieuw of tweedehands, wel of niet meer dan 30 keer gedragen), dacht ik meteen dat wil ik ook doen! Het leek mij echt een superhandig en overzichtelijk systeem voor het analyseren van je garderobe. En omdat Saskia al het denkwerk erachter al had gedaan, hoefde ik alleen nog maar m’n kleding te sorteren en te tellen. Begin deze week heb ik dus alles uit de kast gehaald voor mijn eigen Kledingkubus.

Het jurkje op de linker foto is nog van voordat ik alleen nog maar fair fashion en tweedehands ben gaan kopen. Ik heb het zeker wel meer dan 30 keer gedragen. Ook het fair fashion vestje rechts heb ik meer dan 30 keer gedragen (ik heb het toevallig vandaag ook aan).

Ik ben begonnen met maken van hetzelfde lijstje als de vorige keer. Ik heb simpelweg alle kledingstukken geteld. Dingen als schoenen, jassen, ondergoed, sokken, panty’s, sjaals en handschoenen heb ik net als twee jaar geleden buiten beschouwing gelaten. Slaapkleding en sportkleding heb ik wel meegeteld. Twee jaar geleden kwam ik zo op 87 stuks kleding, en inmiddels zijn het er nog maar 69, toch alweer 18 stuks minder. Het verschil zit hem vooral in de shirtjes en topjes waarvan ik er toen 35 had en nu nog maar 22. Dat vond ik wel grappig om te zien, omdat ik de vorige keer juist vooral vond dat ik nogal veel (eigenlijk te veel) jurkjes heb. Dat is er maar eentje minder geworden ondertussen: van 15 naar 14 stuks. Van jurkjes kan ik dus blijkbaar moeilijk afstand doen!

BROEKEN – 19

• 5 lange broeken (2 dunne zomerbroeken, 1 spijkerbroek en 2 nette broeken)
• 3 korte broeken (2 hele korte en 1 knielengte)
• 5 sportbroeken (2 lange, 2 korte en 1 knielengte)
• 3 leggings (1 lange, 1 knielengte, 1 yogalegging)
• 3 pyjamabroeken (2 lange, 1 korte)

ROKJES/JURKEN – 16

• 2 rokjes
• 14 jurken (3 met lange mouwen, 3 met korte mouwen, 4 mouwloze, 3 met spaghettibandjes en 1 trouwjurk)

TRUIEN/VESTEN/JASJES – 12

• 2 truien (1 met lange mouwen, 1 met driekwart mouwen)
• 8 vesten (3 open dunne vestjes, 1 open dik vest, 3 dichte vestjes, 1 capuchonvest)
• 1 bolero
• 1 jasje

SHIRTS/TOPJES – 22

• 3 shirts met lange/driekwart mouwen (waarvan 1 om in te sporten)
• 8 shirts met korte mouwen (waarvan 2 om in te slapen en 1 om in te sporten)
• 5 tanktopjes/mouwloze shirts (waarvan 1 om in te sporten)
• 6 spaghettihemdjes (waarvan 1 om in te slapen en 1 om in te sporten)

Deze twee jurkjes zijn allebei tweedehands. Het rechter jurkje heb ik heel vaak aan, vooral nu ik veel thuis ben. Met een legging erbij voelt het net alsof je in een pyjama loopt! Het jurkje links heb ik ooit in Berlijn gekocht en nog maar één keer aan gehad. Het wacht een beetje op een goede gelegenheid en mooi weer. 

Na het maken van dit lijstje begon het echte werk. Wat heb ik al meer dan 30 keer gedragen? Wat is er tweedehands? En wat fair fashion? Zoals ik lang geleden bij kansberekening op school heb geleerd, kom je met deze drie kenmerken, die elk twee opties hebben, in totaal op acht categorieën. Die acht categorieën zijn visualiseerbaar in een kubus, met als bovenste punt de beste categorie (tweedehands fair fashion die je al 30 keer hebt gedragen) en als onderste punt de slechtste categorie (nieuwe fast fashion die je nog geen 30 keer hebt gedragen). Daar tussenin zitten de drie categorieën met elk twee positieve eigenschappen en de drie categorieën met elk één positieve eigenschap. (Als je hier geen touw aan kunt vastknopen, kijk dan vooral even naar deze post waar Saskia het veel duidelijker uitlegt, inclusief mooie diagrammen.) Dit is wat ik heb geteld:

De beste categorie

• Tweedehands, fair, 30+: 1

Twee positieve kenmerken

• Tweedehands, fair (maar minder dan 30 keer gedragen): 3
• Tweedehands, 30+ (maar wel fast fashion): 23
• Fair, 30+ (maar wel nieuw gekocht): 8

Een positief kenmerk

• Tweedehands (maar wel fast fashion en minder dan 30 keer gedragen): 9
• Fair (maar wel nieuw gekocht en minder dan 30 keer gedragen): 3
• 30+ (maar wel nieuw gekochte fast fashion): 19

De slechtste categorie

• Geen positief kenmerk (dus minder dan 30 keer gedragen nieuw gekochte fast fashion): 3

Dit levert interessante inzichten op! Van de 69 stuks kleding in m’n kast zijn er 47 tweedehands en/of fair fashion, ruim tweederde dus. Ik heb nog maar 22 nieuw gekochte fast fashion kledingstukken over. Al deze 22 items heb ik al meer dan vier jaar (want vier jaar geleden besloot ik om geen nieuwe fast fashion meer te kopen) en op drie na ook al minstens 30 keer gedragen. De drie ervan die ik nog niet zo vaak aan heb gehad (en die daarmee dus de slechtste categorie vormen), zijn alle drie kledingstukken die ik eigenlijk alleen met bruiloften aan heb (een chic jurkje, een kort jasje en een bolero).

Bij de bolero hangt het erom of ik ’m al 30 keer aan heb gehad (die heb ik volgens mij al ruim 15 jaar), maar de andere twee zeker nog niet. En of ik daar ooit de 30 keer mee ga halen vraag ik me af. Ik twijfel dus of ik deze kledingstukken wil houden. Is het niet beter om ze te verkopen/weg te geven aan iemand anders die ze wel vaker gaat dragen? Ik kan best een van m’n andere jurkjes aan naar een bruiloft. Maar toch is het ook wel leuk om heel af en toe zo’n chic jurkje aan te kunnen, en ik heb ’m nou toch al. Ik ben er nog niet helemaal uit.

De stapel hemdjes is tweedehands en zeker wel meer dan 30 keer gedragen. Het jurkje links is fair fashion en heel vaak gedragen. Ook het jurkje rechts is fair fashion, maar heb ik om de een of andere reden nog niet zo vaak aan gehad. Komende zomer maar eens gaan doen!

De overige 47 items zijn dus tweedehands en/of fair. Ik dacht trouwens eigenlijk dat ik meer kleding zou hebben die dat allebei is, zowel tweedehands als fair fashion, maar dat zijn slechts vier stuks, waarvan ik er maar eentje (een yogalegging) ook al meer dan 30 keer heb gedragen. De overige drie (een hemdje en twee jurkjes) heb ik nog niet zo lang en verwacht ik zeker wel 30 keer te gaan dragen.

Ook van de twaalf stuks kleding die fair of tweedehands is, maar ik nog geen 30 keer heb gedragen, verwacht ik bij bijna alles wel dat ik het 30 keer zal gaan dragen. Het meeste daarvan heb ik vlak voor, tijdens of na onze reis gekocht, dus daar heb ik gewoon nog niet de kans voor gehad. De twee jurkjes die ik wel echt al langer heb (de groene hier rechtsboven en die met bloemetjes op de grote foto in het midden) zal ik komende zomer bewust wat vaker gaan dragen!

Het lijkt me een goed idee om de Kledingkubus zo af en toe (twee keer per jaar misschien) opnieuw in te vullen en te kijken of er wat verandert en of ik nog dingen zou kunnen verbeteren. En mocht een van jullie ’m ook gaan doen, wat ik echt kan aanraden, ben ik heel benieuwd naar de resultaten!