Toen ik mijn eerste blog schreef had ik eigenlijk geen idee wat ik ervan moest verwachten. Ik ben maar gewoon begonnen, hoe eng ik het ook vond en hoe ver het ook buiten mijn comfortzone was, en ik had echt geen betere beslissing kunnen nemen. Ik schreef toen dit:

In groep 8 schreef ik een groot werkstuk over Greenpeace en op mijn 13e besloot ik vegetariër te worden. Mijn moeder ging ervan uit dat dat laatste een fase was, maar 20 jaar later eet ik nog steeds geen vlees en kan ik me ook niet meer voorstellen dat dat ooit anders zal zijn. Ik was dus al jong bezig met groen zijn en het maken van bewuste keuzes hierin.

Ondertussen is er natuurlijk veel veranderd. Ik ben al lang geen eigenwijze puber meer en werk ik inmiddels voor een bedrijf waar Greenpeace nog wel een paar appeltjes mee te schillen heeft. Toch merk ik steeds weer dat ik me gelukkig voel bij groen. Ik eet bij voorkeur biologisch, maak dingen liever zelf dan dat ik ze koop in de supermarkt en ik denk na over mijn invloed op de wereld. Ik ben er bewust mee bezig om mijn leven steeds een beetje groener en gelukkiger te maken. In mijn blog wil ik mijn kleine stapjes op weg naar het Grote Groene Geluk met jullie delen.

Ondertussen heb ik ontdekt dat m’n comfortzone misschien toch ergens anders ligt dan ik altijd dacht, want ik heb me nooit eerder zo op m’n plek gevoeld als nu. Ik kan terugblikken op twee geweldige jaren bloggen, waarin weer veel is veranderd. De belangrijkste ontwikkeling is dat ik niet meer voor het bovengenoemde bedrijf werk, maar voor mezelf ben begonnen. Benieuwd wat ik doe of interesse in een samenwerking? Kijk dan hier.

Liefs,

Sanne